به گزارش سبزوارنیوز ، پروفسور امین می نویسد: او بیانی حرفه ای دارد. و یک دست و یک نواخت داستان شهادت و ایثار این دانشحویان را بر قلم می آورد.
از نگاه من، شاید اگر زبان کتاب طبیعی تر و به گویش و کلام خود این سوژه ها نزدیک بود، این اثر برای خواننده بومی دلنشین تر بود.
به باور من بسی خوبتر می شد که چیزی از هویت بومی و خانوادگی شهیدان بیان می شد. خانواده هر شهید، خاستگاه و پیشینه خانوادگی اش؛ مشغله و دغدغه پدر و مادر و برادر و خواهرش هرکدام میتوانست پوششی درخور یابد.
برای مثال ، حسن فتاحی ثانی نفر دوم در این کتاب، دانشجوی فیزیک؛ نوه عموی من بود. من چهره واقعی او را در کتاب نیافتم. دوست داشتم چهره پدرش حاج میرزا عبدالجواد فتاحی بازرگان پاکدست و درست کردار هم ولو در یک جمله ترسیم می شد. او یار و خویش صمیمی حاج آقا نظام زاده دانشمند نیکوکار و واقف املاک خود بر مسجد جامع و تعمیر کننده مسجد سبزوار بود.
مادر این شهید دانشجو با نام سیده سعادت بیگم هم دختر سیدعلی سپهر متوفای ۱۳۰۰ و مدفون در بخارا بود. آن سپهر هم سه برادر داشت اول پدر بزرگ من امین الشریعه عالم مشروطه طلب متوفای ۱۳۱۸ و مدفون در امام زاده عبدالله گرگان، دوم نظام العلما عالم و شاعر نامدار مدفون در یکی از املاک خود به نام اسماعیلی و سوم حاج سیدرضا لسان مدفون در مقبره تبرایی در امامزاده شعیب که ابوالزوجه حاج شیخ حسن علیمحمدی بود.
پدر شهید حسن فتاحی هم از سوی مادر نوه میزا داود عربشاهی بود. به عقیده من لااقل ذکر خلاصه ای از انساب پدری و مادری این شهید هم لازم و هم نافع بود.
به همین ترتیب دوست می داشتم هویت دیگر شهیدان هم ذکر می شد.
۲۸ مرداد ۱۳۹۹
انتهای پیام/د
