از آخرین باری که آبی ها لیگ را با برد آغاز کرده بودند پنج سال می گذرد. آنها در چهار فصل اخیر هرگز موفق به پیروزی در بازی نخست نشده بودند.
چهار فضلی که ثبات از این تیم رخت بر بسته و با تغییرات اساسی و پر شمار در ترکیب خود مواجه بودند اما این بار فکری و شاگردانش ترک عادت کرده و شروعی سه امتیازی داشتند.
پیروزی بر مس تازه لیگ برتری شده رفسنجان گرچه نمی تواند عیار آبی ها را مشخص کند اما حفظ استخوان بندی اصلی فصل قبل نوید بخش روز های خوب و پر فروغ برای استقلال خواهد بود.
آنها پس از سال‌های زیادی که بخاطر از دست دادن ستاره هایشان با مشکلات جدی و عدم هماهنگی روبرو بودند این بار به یک ثبات نسبی رسیده اند.
از جمع جدا شده های آبی پوش تنها کریمی و چشمی نفرات قابل اعتنایی بودند در حالیکه نفراتی مثل دیاباته و ملیچ را با هر زحمت و مرارتی که بود حفظ کردند. چهره های دیگری همچون مظاهری ، مرادمند، نادری ، مهدی پور ، مرادی، خادمپور و ... را جذب کرده و با باز شدن پنجره نقل و انتقالات می توانمند ترکیب قدرتمند تری برای ادامه راه داشته باشند.
در فوتبال روز دنیا رسیدن و حفظ ترکیب ثابت از اهمیت بالایی برخوردار است. ثبات می تواند تضمین کننده موفقیت هر تیمی باشد بخصوص آنکه به خاطر بیاوریم این مهم لیورپول را بعد از سی سال قهرمان لیگ جزیره و پرسپولیس را بعد از ۵۷ سال از بدو تأسیس این باشگاه، فینالیست آسیا کرده است.
نقطه عطف پرسپولیس فصل پانزدهم به بعد ترکیب یک دست و متوازن آنها بود. در این تیم اگر بازیکنی می رفت چهره ای بهتر یا در اندازه های او جذب شده و این در روند حرکتی موفق سرخ پوشان نقش تعیین کننده ای داشت. این امتیاز بزرگ پرسپولیس در پنج فصل اخیر ، چهار قهرمانی و یک نایب قهرمانی در لیگ و دو فینال آسیا را به همراه داشته است. جالب اینکه هر کس روی نیمکت این تیم نشست مسیر موفقیت قبلی را تداوم بخشید.
استقلال و سایر مدعیان قهرمانی باید برای رسیدن به قهرمانی ابتدا شرایطش را مهیا کنند. ابتدایی تربن شرط رسیدن به مفصود در یک کلام ثبات است.
والسلام
انتهای پیام/د
