به گزارش سبزوارنیوز ، محمد خدادی با اشاره به لزوم حمایت‌های صنفی از خبرنگاران اظهار کرد: اگر رفتار سایر مشاغل را بررسی کنید می‌بینید که هر صنفی، خودش از فعالان آن صنف حمایت می‌کند.
وی افزود: ما برای افزایش حمایت‌ها از این صنف، قانون نظام صنفی رسانه را داشتیم اما متأسفانه همین قانون هم با اعتراضات فعالان رسانه مواجه بود؛ دقیقاً همین رویه اعتراضات در زمان توزیع کاغذ هم اتفاق افتاد که از ابتدای توزیع، انتقادات به نحوه اجرای آن هم شروع شد.
خدادی یادآور شد: برای برخورد با هر موضوعی دو رویکرد که بیشتر نداریم، یا کل فرآیند را متوقف کنیم که در مورد قانون نظام صنفی این اتفاق افتاد؛ یا اجرا کنیم و بعد اصلاحاتی بر آن اعمال کنیم؛ تا زمانی که لایحه نظام خبرنگاری مصوب و سازمان‌دهی نشود، اوضاع خبرنگاران سامان پیدا نمی‌کند.
معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: هم اکنون مشکل ما، حمایت از خبرنگاران نیست بلکه فقدان شناسایی درست آنهاست؛ مگر ما چند خبرنگار در کشور داریم که جدای از رسانه‌های فعال، معاونت مطبوعاتی باید پنج هزار خبرنگار آزاد را بیمه کند! ۴ هزار و ۴۴ مدیر مسئول فعال هم در کشور حضور دارند و هر کدام هم تعدادی خبرنگار را بیمه کرده‌اند، با این ارقام مگر چند خبرنگار دیگر در کشور می‌ماند که بیمه نشده‌اند اما با این وجود ما باز هم می‌شنویم که تعداد زیادی خبرنگار ادعا می‌کنند بیمه نشده‌اند!
وی ادامه داد: متأسفانه ما در یک دوره‌ای بر فضای کمی رسانه تأکید کرده‌ایم و تعداد زیادی خبرنگار و رسانه به کشور اضافه کردیم؛ این موضوع هم گویا برایمان لذت‌بخش بوده‌است؛ حالا همین نگاه کمی‌گرایی به خود رسانه‌ها منتقل شده است و رسانه‌ها فکر می‌کنند اگر ۵۰ صفحه مطلب تولید کنند، موفقند؛ حال اینکه این میزان مطلب چقدر مفید است و به کار چه کسی می‌آید، خدا می‌داند!
خدادی بیان کرد: ۱۳ هزار نفر در کشور مدعی رسانه هستند و هر کدام توقع متفاوتی از معاونت مطبوعاتی دارند، در مورد ضریب انتشار رسانه به ما ایراد می‌گیرند که چرا این ضریب باید عدد ۵۰ درصد باشد؛ ضریب ۵۰ درصد یعنی یک روزنامه در ماه ۱۵ روز منتشر نشود؛ آیا کمتر از این میزان درست است؟ در دهلی نو روزنامه‌ها طی سال تنها دو روز منتشر نمی‌شوند؛ در حالی که نه یارانه‌ای دریافت می‌کردند و نه کاغذ.
معاون مطبوعاتی کشور گفت: رسانه‌های موفق دنیا بر مدار عرضه و تقاضا مدیریت می‌شوند، رسانه‌های ما فروش را به‌صورت کلی کنار گذاشته‌اند و تنها متکی به یارانه و تبلیغات هستند؛ انگار فراموش‌کرده‌اند که زمانی آگهی جذب رسانه می‌شود که مخاطب داشته باشند؛ باید بررسی کرد که چند درصد رسانه‌های ما با نگاه به مخاطب مطلب تولید می‌کنند و تیتر می‌زنند.
وی افزود: متأسفانه رسانه‌های ما در مرحله خبر مانده‌اند، باید دیگر خبر را به شبکه‌های اجتماعی سپرد و وارد فرآیند‌های تحلیلی بعد از خبر شد؛ چه لزومی دارد رسانه‌ها چیزی که مردم می‌دانند را دوباره بازگو کنند، آنها باید بر انتشار مطلبی تمرکز داشته باشند که مردم نمی‌دانند.
خدادی توضیح داد: همانطور که گفتم مشکل الان رسانه، حمایت نیست و هیچ نهاد و مسئولی در کشور وجود ندارد که نخواهد از رسانه‌ها حمایت کند بلکه واجب این است که ما تعریف درستی از جامعه رسانه داشته باشیم و اول این جامعه را شناسایی و معرفی کنیم؛ نباید هر کسی که خودکار یا دروبین در دست گرفت، خبرنگار یا عکاس بدانیم.
انتهای پیام/و
