دولتمردانی داریم که سالهاست علائم کووید ۱۹ را دارند و خودشان نمیدانند. حس بویایی و چشایی شان را که از علائم کروناست، از دست داده اند. نه بویی از انسانیت برده اند و نه طعم تلخ فقر را چشیده اند!
در روز هایی که مرگ به هزاران مشکل و گرفتاری دیگر این مردم اضافه شده و جان انسان ها را بیشتر از هر زمان دیگری تهدید می‌کند، حاکمانی بر ما حکمرانی می‌کنند که کمترین دغدغه ای برای حل بحران و رفع کمبودها ندارند! تصمیمات من در آوردی و محدودیت های اعمال شده و تعطیلی برخی مشاغل با کدام هدف اتخاذ شده است؟! کجای این راهکار با مفهوم جهانی و استاندارد قرنطینه تطابق دارد؟!
شغل مردمی که روز کار می‌کنند تا شب گرسنه نباشند را تعطیل می‌کنند بی آنکه کوچکترین پیشبینی برای جبران خسارتش بشود! تردد بین ساعات ۹ شب تا چهار صبح را ممنوع اعلام کرده و برای متخلفین جریمه های سنگین وضع کرده اند، گویی ما در لاس وگاس زندگی می کنیم و شهردار آنجا این قانون را برای ما وضع کرده است!
ثبت شصت هزار تخلف تنها در شب اول اجرای این قانونِ حکومت نظامی وار نشان میدهد طراحان به بخش مهمی از خواسته هایشان رسیده اند.
کسب درآمد از زمین و زمان راهکار اصلی دولت ها در بحران ها بوده است. فرقی نمی کند جنگ، تحریم، کرونا و یا مسائلی کوچکتر باشد، نقطه مشترک همه انفاقات خالی کردن جیب مردم است!
اگر گمان کنیم بودجه کشور را نفت می‌پردازد، سخت در اشتباهیم. درآمدهای عجیب و غریب و سرسام آور حکومت از محل رسیدگی به جرم و بزه و شکایت، ده‌ها و بلکه صدها برابر بیشتر از نفت و سایر اقلام صادراتی و حتی مالیات های وضع شده است.
گرانی بی‌رویه اجناس قطعا ریشه در دستگاههای اجرایی و دولتی دارند اما نبود نظارت کافی و عدم مجازات مسببین افزایش شدید قیمت ها باعث بروز چنین پدیده شومی شده است.
کلام آخر اینکه در بالا رفتن قیمت مرغ، نبود نهاده ها را عامل دانسته اند و گفته اند مرغ ها از شدت گرسنگی به مرغ خواری افتاده اند! گویی برای مردمان ما هم چنین سرنوشتی را نوشته اند! کشوری که قرار بود در ناز و نعمت و ثروت و خوشبختی باشد حالا مردمی دارد گرسنه، مستاصل و نا امید که در چنگال فقر و مسوولین حکومتی که تنها در یک فقره پنج هزار نفر از فرزندانشان در امریکا زندگی می کنند گروگان گرفته شده اند!
آنچه در این میان آزار دهنده تر و مشمئز کننده تر از زندگی لاکچری و اعیانی نکبت زاده های لاشخور و سهم بر از سفره انقلابی که ظاهرا برای مردم پهن شده بود است دفاع عجیب و دور از عقلانیت برخی افراد سالم از نحوه اداره مملکت و سران کشور است.
کسانی که نقشی در دزدی ها و نا به سامانی ها ندارند اما با همه وجود از بالا نشین ها حمایت کرده و گریبان چاک می دهند! همین ها که مصداق جمله معروف ساراماگو هستند. بدترین کور های دنیا که می توانند اما نمی‌خواهند ببینند!
انتهای پیام/د
