مصاف پرسپولیس و اولسان هیوندای کره جنوبی در فینال جام باشگاه های آسیا گرچه یک بازی ملی نیست اما از اهمیت زیادی برخوردار است.
این دیدار می تواند پایان بخش طلسم قدیمی و بیش از پنجاه ساله ناکامی سرخ ها در ایستادن بر سکوی نخست آسیا باشد. شاگردان گل محمدی چنانچه با تمرکز کافی وارد‌این میدان شوند فرصت مغتنمی برای گشودن دروازه حریف داشته و طبق توصیه سخنگوی محترم دولت ، اگر بدرستی از دروازه خود مراقبت کنند برنده بازی و جام خواهند بود.
این اتفاق می تواند برای سایر تیم های ایرانی هم مسرت بخش باشد چرا که شاید بعد از این قهرمانی نوبرانه ، شرایط فوتبال داخلی به اوضاع گذشته خود بازگشته و رقابت دوباره جریان پیدا کند! رقابتی که سالهاست با هدف آمدن چنین روزی از میان رفته و همه عوامل ورزش و فوتبال را ملزم به حمایت از یک تیم خاص کرده است!
طرفداران فوتبال هرگز دوزه صدارت مسعود سلطانی فر را فراموش نخواهند کرد. او به جرات اولین مسوول تاریخ ورزش ایران است که علنا میان دو تیمی که اداره اش را بر عهده دارد تبعیض قائل شده و ابایی از اینکه متعهد و هوادار متعصب قرمز ها بخوانندش ندارد.
جهرمی وزیر ارتباطات و برخی صاحب منصبان وزارت خارجه نیز در زمره دو آتشه های آشکار پرسپولیس هستند که با همراهی فدراسیون فوتبال و معاونین وزارت ورزش از هیچ اقدامی برای بالا بردن پرسپولیس دریغ نکردند. آنها حتی تیم ملی و مربی موفقش در جام جهانی را قربانی اهداف خود کردند.
پرسپولیس باید قهرمان آسیا بشود تا طرفدارانش آرام بگیرند! نه آن دسته از هواداران که بی دریغ و عاشقانه به تیم شان عشق می ورزند که مسوولین و صاحبان قدرت که به جان فوتبال تماما دولتی ما افتاده و مسیر بالا بردن یک تیم خاص را در عقب نگه داشتن رقیبان دیده اند.
یقینا آنها که صادقانه فوتبال را دنبال می کنند هم راضی به ادامه این روند تبعیض آمیز و نا عادلانه نیستند.رسیدن به خط پایان با حذف حریفان و نه سبقت گرفتن از ایشان برای فوتبالدوستان واقعی لذتی ندارد. این چنین ست که حریف کره ای هاج و واج از رویکرد باشگاه ها و تماشاگرانشان متحیر مانده است!
چگونه می شود همه فوتبال یک مملکت به جز پرسپولیس جانب تیم مقابل را گرفته باشند؟! این بازتاب اقدامات تبعیض آمیز وزیر و عواملش در قبال تیم نور چشمی و سایر تیم هاست.
این بادی که از سوی فوتبالی های ایران به پرچم کره و تیم اولسان هیوندای و قبل از آن کاشیمای ژاپن وزیدن گرفته است از حب آن بیگانگان نیست بلکه از بغض فرو خورده ایست که شما مسوولین بی کفایت و بی انصاف رقم زده اید. آیا چنین رویکردی ، پیام مفهومی و عمیقی با خود بهمراه ندارد؟! آیا متولیان ورزش و مملکت به درک و فهم دریافت این پیام نرسیده اند؟!
امیدوارم شنبه روز پرسپولیس باشد . روزی که سند آزادی استقلال و سایر تیمهای ایرانی صادر شده و با فرو کش کردن گرایشات رنگی وزیر ، دوباره هوای فوتبال ایران آفتابی شود!
انتهای پیام/د
