شعار سینمای هالیوود

همیشه حق با مخاطب است

سربداران - سینمای هالیوود یک شعار دارد، آن هم این است که "همیشه حق با مخاطب است" یعنی نگاه می‌کند که مخاطب چه چیزی می‌خواهد.

به گزارش خبرنگار سبزوارنیوز ،سید رضااورنگ منتقد سینما در گفت‌گوی زنده رادیو" گفت‌و‌گو " در مورد اینکه غیر از مسائل اقتصادی که در سینما‌ها مطرح است، چه دلیلی برای ساخته‌نشدن فیلم‌های سینمایی با موضوع اصلی فرهنگ وجود دارد، گفت:
زمانی که سینما خلق شد، به‌عنوان یک پدیده برای همگان جالب بود و اولین مخاطبان سینما را رده‌های پایین جامعه دربر‌می‌گرفت. بعد سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان متوجه شدند، که سینما ظرفیت بالایی را دارد و در این عرصه ورود پیدا کردند.
یکی از بزرگترین مشکلاتی که در عرصه سینما وجود دارد، محدودیت ژانر است واز طرف دیگر بیشتر کارگردان‌هایی که خواستند فیلم‌های هنری بسازند، فقط به سمت سینمای غرب فرانسه و یا اروپای شرقی رفتند و از این فرهنگ هم بیرون نیامدند.
داستان‌هایی که جامعیت ندارد
وی در مورد اینکه آیا پرداختن به مسئله مردم در ژانر دیده می‌شود یا در تم سینما، ادامه داد:
این مسئله به ژانر و تم ربطی ندارد، بلکه یک تفکر و جهان‌بینی است. کسانی که صاحب تفکر هستند، یک اتفاقی را در سینما پیاده می‌کنند. از طرفی هم حدود ۸۰ درصد از فیلم‌های هالیوود اقتباسی است و کاملا به‌صرفه است. فیلم‌نامه‌نویسان با فیلم‌ها اقتباسی هم آشنایی ندارند و حتی با ادبیات هم آشنایی ندارند.
یعنی داستان‌ها صرفا دغدغه شخصی است و ممکن است برای ۷۰ درصد از مردم جالب نباشد و جامعیت مردم را درنظر نمی‌گیرند.

تحولات ضربه کاری به سینما زد
اورنگ در پاسخ به این سوال که آیا تحولات دهه هفتاد به سینما ضربه زد، تصریح کرد:
بله! این تحولات به سینما خیلی ضربه زد. مثلا در نیمه دوم دهه هفتاد موضوعات عشقی باب شد و تمامی موضوعات را فیلم‌های عاشقانه دربرمی‌گرفت که تبدیل به کاری مبتذل شد.
در این مورد به سینمای هالیوود اشاره می‌کنم، که یک شعاری دارد اینکه " همیشه حق با مخاطب است" یعنی نگاه می‌کند که مخاطب چه چیزی می‌خواهد: اول به مخاطبان خود در سطح کشور نگاه می‌کند و بعد مخاطبان سایر کشور‌ها را درنظر می‌گیرد؛ یعنی سعی می‌کند برای همه مخاطبان یک نوع فیلم داشته باشد. هنوز در سینمای هالیوود فیلم‌های کلاسیک پخش می‌شود، فیلم‌های هنری در سالن‌های کوچک پخش می‌شود؛ یعنی نمی‌گذارند مخاطب از دست‌شان در برود.
درحالی که فیلم‌ساز‌هایی در ایران هستند، که فقط حاضرند اسم‌شان روی پرده سینما برود.

آثاری که ماندگار شدند
وی درمورد فیلم‌هایی که در دهه شصت تبدیل به آثاری ماندگار شدند، افزود:
《در دهه شصت همه به دنبال نمایش هنرشان بوده‌اند》.
سریال هایی مثل" آیینه "باوجود سادگی چنان جذاب هستند، که باز هم می‌توان تماشا کرد. الان پول در سینما حرف اول و آخر را می‌زند.
برای مثال کارگردانی که در دوتا فیلم بازی کرده‌است، کارت کارگردانی و مجوز گرفته‌است؛
یعنی کسانی‌که سینما را نمی‌شناسند وارد عرصه سینما می‌شوند. این اتفاق‌ها را شاهد می‌شویم.

برای مخاطب احترام قائل بشوید
این منتقد سینما اضافه کرد: سینمای ما قانون مشخصی ندارد، این قانون فقط باید ضمانت اجرایی داشته باشد و نه محدودیت برای کارگردان، تهیه‌کننده و هنر.
مدت‌هاست برای مخاطب خود احترام قائل نیستیم و نمی‌دانیم مخاطب چه می‌خواهد؛ درحالی که بعضی کارگردان‌ها معتقدند که ما تشخیص می‌دهیم که مخاطب چه می‌خواهد.
وی خاطر نشان کرد: یکی از بزرگترین ضربه‌هایی که به سینما وارد شد، اکران نکردن فیلم‌های خارجی بود؛
زیرا با محدودیت اکران فیلم‌های خارجی، فضای رقابتی ازمیان رفت و منجر شد مردم در قاب تلویزیون فیلم‌های خارجی را دنبال کنند.