به گزارش سبزوارنیوز ، پس از کشف اطلاعات جدیدی که از کاوش‌گر ناسا بر کره ماه به زمین فرستاده شد، محققان ادعا می‌کنند این کشف ممکن است درک سابق ما را از چگونگی تشکیل ماه به چالش بکشد.
برای زمانی طولانی دانشمندان درباره نحوه تشکیل کره ماه بحث کرده‌اند. رایج‌ترین نظریه می‌گوید کره ماه بعد از آن که جسمی به بزرگی مریخ به زمین اصابت کرد از زمین جدا شده و شروع به چرخیدن در مدار آن کرد.
اما سطح زیرین کره ماه بیش از آن چه می‌پنداشتیم فلز دارد که حاکی از آن احتمال نادرست بودن این فرضیه است.
محققان این کشف را با بررسی تصاویر راداری از گردوغبارهای کف دره‌های کره ماه انجام دادند.
آن‌ها این کار را با استفاده از ابزاری انجام دادند که روی مدارگرد شناسایی ماه سوار است و با چرخش به دور ماه اجازه مطالعه سطح آن را برای دانشمندان فراهم می‌آورد.
آن‌ها به این نتیجه رسیدند که گردوغبار کره ماه ظاهرا نشانی ازمقادیر بیش‌تری از فلز در سطوح زیرین آن است، بیشتر از آن‌چه تصور می‌شد.
به نظر می‌رسد پس از آن که کره ماه مورد اصابت شهاب سنگ‌ها قرار گرفته است، گردوغبارهای ریزی از مواد فلزی از زیر سطح ماه بالا آمده‌اند. به نظر می‌رسید دره‌های عمیق‌تر فلز بیش‌تری نسبت به دره‌های کم‌عمق‌تر در خود داشته باشند که باعث شد محققان به این نتیجه برسند که احتمالا واقعیت سطوح زیرین کره ماه این است.
دانشمندان پیش از این نیز با این مساله مشکل داشتند که کره ماه در مقایسه با زمین میزان بیش‌تری اکسیدهای آهن دارد.
مطالعه جدید نشان می‌دهد این تفاوت حتی ممکن است بیشتر از آن چه پنداشته می‌شد باشد که به رمزآلود بودن ترکیب کره ماه و تفاوت آن با زمین و در کل نحوه تشکیل آن شدت می‌بخشد.
ممکن است اصابتی که باعث تشکیل ماه شد خیلی شدیدتر و ویران‌گرتر از چیزی باشد که قبلا تصور می‌شد و به همین خاطر قطعاتی را از اعماق پایین‌تر زمین از آن جدا کرده است. هم‌چنین این اتفاق می‌تواند زمانی رخ داده باشد که زمین جوان‌تر و سرشار از اقیانوس‌های مذاب بوده است.
اسام هگی، دانشمند محقق مهندسی برق و کامپیوتر در دانشکده مهندسی ویتربی دانشگاه جنوب کالیفرنیا و رهبر این پژوهش گفت: با بهتر شدن درک ما از میزان واقعی فلز موجود در سطوح زیرین کره ماه دانشمندان می‌توانند به ابهام‌ها درباره تشکیل، تحول و نحوه تاثیر آن بر حفظ حیات در زمین پاسخ دهند.
او ادامه داد: منظومه شمسی ما بیش از ۲۰۰ ماه دارد. مطالعه و درک نقش حیاتی این ماه‌ها در تشکیل و تحول سیاراتی که به دورشان می‌چرخند می‌تواند به ما اطلاعاتی عمیق‌تر درباره نحوه و مکان تشکیل حیات در خارج از زمین داده و نشان دهد این زندگی می‌تواند چه شکلی باشد.
انتهای پیام/د
