حضور علی کریمی به عنوان تنها نماینده واقعی فوتبال در میان سه نامزد غیر ورزشی دیگر، این امید را در میان فوتبالدوستان بوجود آورده بود که شاید پس از سالها یک گزینه فوتبالی تمام عیار بر این مسند پر طمطراق بنشیند اما دریغ که قاطبه رای دهندگان هم چندان از جنس فوتبال نبوده و ملاک انتخاب شان چیزی به جز توانمندی و فوتبال فهمی نامزد های حاضر بود.
جادوگر البته از پیش میدانست شانس زیادی برای پیروزی در این انتخابات ندارد چرا که ترکیب اعضای مجمع را افرادی تشکیل داده اند که سالیان سال است اداره فوتبال را بر عهده داشته و اینهمه عقب ماندگی و ناکامی در عرصه ها و رده های مختلف حاصل عملکرد منفی آنها بوده است. کافیست همین یک قلم پرونده ننگین ویلموتس را در نظر بگیریم تا عیار کار این گروه بیشتر دستمان بیاید! گروهی که هفته پیش هم با گردن کلفتی و سماجت یکبار دیگر مدیر از رده خارج و امتحان پس داده شان را در راس هیات تهران ابقا کردند تا پیروزمندانه به استقبال انتخابات فدراسیون بروند!
چندان بی راه نیست اگر ادعا کنیم که فوتبال ما در صحنه تمسخر آمیز سالن اجلاس فقط ۹ نماینده داشت. همانها که علیرغم اطلاع از نتیجه رای گیری جرات نوشتن نام علی کریمی روی رای برگ های خود را داشتند. اما در نهایت یکبار دیگر فوتبال مقهور لابی گری و سیاسی کاری بیگانگان و غیر ورزشی ها شد تا دوران مدیریت افرادی همچون کفاشیان و تاج ، اینبار با عزیزی خادم تداوم یابد! آیا می توان به آینده این پر طرفدار ترین رشته ورزشی ایران امیدوار بود؟!
انتهای پیام/خ
