سید مهدی فاطمی
سحرگاه چهارشنبه برای ورزش دوستان ایرانی متفاوت تر از همیشه آغاز شد. آنها که نتایج بازیهای المپیک را دنبال می‌کنند البته حساب چندانی روی شرکت کنندگان ایرانی مسابقات باز نمی‌کردند.
شکست ثریا آقایی مقابل حریف قدرتمند چینی قابل پیش بینی بود . یا کسی توقع هم ترازی یاران صمد نیکخواه بهرامی با غول های امریکایی را نداشت و برتری بوکسور کوبایی در برابر دانیال شه بخش قابل تصور بود اما شمشیربازان اسلحه سابر ایران بر خلاف تبلیغات زیادی که روی مدال آوری شان شده بود در بخش تیمی هم مثل رقابت‌های انفرادی شکست خوردند تا زحمات و درخشش علی پاکدامن هم ره به جایی نبرد.
تنها رشته ای که در آن بردی قاطع و بی دردسر برای تیم مان نوشته بودیم والیبال بود. والیبال دوستان ایرانی در ساعات ابتدایی چهارشنبه بی صبرانه انتظار سومین بازی و پیروزی شاگردان الکنو را می‌کشیدند.
اما تیمی که لهستان قدرتمند را برده و چشم ها را با درخشش خود خیره کرده بود در مقابل کانادا حرفی برای گفتن نداشت. ایران در اوج ناباوری مغلوب کانادا شد تا بعضی هواداران ابن الوقت والیبال یکبار دیگر با اما و اگر ادامه راه تیم ملی را دنبال کنند.همانها که سر خورده از شمستهای تیم ملی در لیگ ملتها هیچ شانسی بزای ایران در المپیک قائل نبودند اما به محض پیروزی بر لهستان به‌کمتر از طلای المپیک راضی نمی شوند!
برخی ها معتقدند غرور و از‌خود بی خود شدن بازیکنان تیم ملی بعد از شکست لهستان ، موجب رقم خوردن این نتیجه شده است. برخی دیگر هم عدم ریکاوری مناسب و خستگی نفرات را در این شکست دخیل می دانند.در این میان آنچه باعث تعجب بیشتر شده است رفتار الکنو و عدم انجام تغییرات تا پایان بازی بود که شاید با جابجایی برخی از بازیکنان و اخذ تصمیمات مناسب آب٬ رفته را به جوی بازگرداند اما این روسی کاربلد شاید به دلایلی که ما از آن بی خبریم از این کار سر باز زده و در نهایت به تیمی باختیم که خود را مقابلش از پیش برنده می دانستیم.
به زعم نگارنده شکست برابر کانادا می تواند نوعی بازی با موقعیت ها باشد‌که سرمربی تیم ملی برای تجزیه تحلیل گروه مقابل و اینکه در صورت صعود ، بهتر است با‌کدام تیم در‌مرحله بعد روبرو شویم انجام داده است.. اینکه حریف مرحله حذفی ما برزیل باشد یا روسیه و یا فرانسه و امریکا و حتی آرژانتین را باید الکنو انتخاب کند و این مهم اتفاق نمی افتد مگر آنکه تا روز آخر مرحله گروهی دستمان را برای وقوع همه احتمالات باز بگذاریم.
پیروزی بر کانادا حکم صعود قطعی ما را امضا می کرد اما شانس صدرنشینی مان را هم به شدت بالا می برد که ممکن است این اول شدن در گروه ما را حریف دور بعد فرانسوی ها کند! چرا‌که خروس ها به آرژانتین باختند تا در‌میان مدعیان اصلی صعود جایگاه پایین تری داشته باشند . به احتمال فراوان ترجیح تیم ملی والیبال برای بازی در دور بعد هر تیمی غیر از فرانسه خواهد بود. چرا‌که در تمام این سال‌های اوج گرفتن والیبال مان با آنها مشکل داشته ایم.
در هر حال یاران سعید معروف دو بازی دیگر مقابل ایتالیا و ژاپن را در پیش دارند که با شکست هر یک از این تیمها جواز حضور در مرحله حذفی را بدست می آورند. باید به این تیم و مربی موفق و کارنامه دارش فرصت داده تا با استراتژی تعیین شده از پیش گام به میدان های بعدی گذاشته و سر آخر نتیجه ای حاصل کنند که شادمانی را‌میهمان قلب میلیونها ایرانی کند.
انتهای پیام/د
