به گزارش سبزوارنیوز ، آنچه که امروز در کشور همسایه که روزی بخش لاینفک از هنر و فرهنگ ایران زمین و بخصوص خراسان بزرگ بوده است این روزها با بی مهری محض به هنرمندان این کشور، درگیر است و بسیاری از صاحبان نام و عنوان هنر این کشور نسبت به آن گلایه هایی بس عریض و طویل دارند.
فریدالله ادیب آیین (زاده 16 آبان 1344 در شهر باستانی هرات) اهل افغانستان سیاستمدار، منتقد، مهندس، مخترع، نوآور خلاق، کارآفرین، هنرمند نقاش، پژوهشگر، محقق و مجموعهدار آثار هنری ساکن ایران است.
او از نقاشان پیشگام جنبش هیجاننمایی، انتزاعی در هنر پسا مفهومی و نبوغ او بخصوص برای افغانستان بارز شناخته شده است.
ادیب آیین برای نقاشیهای خود تکنیک (کنشی، کششی، پاششی) منحصر به فرد خود را داراست. مجموعه هنری ادیب آیین آثار تابلو های نقاشی نصرالله سروری گنجنیه هنری پیام آور موضوعات (فرهنگی، ادبی، تاریخی، اجتماعی، سیاسی، فلسفی) و حقایق در تمامی زوایای افغانستان در گذر تاریخ معاصر به تصویرکشیده است.
فریدالله ادیب آیین به خاطر داشتن مجموعه ای از آثار هنری، فرهنگی و تاریخی افغانستان اشتهار یافته و مجموعه وی مورد توجه بسیاری از موزه های مهم جهان به ویژه کشورهای منطقه خاورمیانه قرار گرفته است.
مجموعه هنری او از طرف اداره کل موزه های وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران تحت عنوان «مجموعه راه لاجورد» موزه خصوصی ثبت شده و عمده دارایی فریدالله ادیب آیین را مجموعه نفیس او، تشکیل میدهد که بالغ 300 میلیون دلار ارزش دارد.
فریدالله ادیب آیین بین دهه 60 و 70 چهار اختراع داشته است و در ۱۶ خرداد ۱۳۷۰ اختراع ماشین جوش و پرس پلاستیک به پارچه به وسیله امواج رادیویی برای نخستین بار در جهان به شماره ثبت (۲۴۳۲0) را به نام خود به مدت بیست سال ثبت کرد و با اخذ گواهی اختراع از اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی را از (ایران) دریافت کرده است.
فریدالله ادیب آیین در دهه هفتاد به کار آفرینی مجری و طراح سیستم های مخابراتی مبدل تلفن همراه به ثابت برای شرکت مخابرات ایران به مدت شش سال پرداخت.
وی همچنین مجری چندین پروژه نوآوری بوده است و اکنون به تحقیقات توسعه هوشمند سازی کنترل آبیاری گیاهان کشاورزی طبق استاندارد های پنمن مانتیث ASCE فائو پرداخته است.
آنچه در ادامه می آید حاصل گفت وگوی سبزوارنیوز با این هنرمند نامی است:
فریدالله ادیب آیین: نابودی هنر موسیقی اعلان جنگ با «فرهنگ و هنر» است
این هنرمند نقاش پیشکسوت معاصر افغانستان با انتقاد شدید از آنچه با ابزار و آلات موسیقی افغانستان در حال انجام و نابودی است، تصریح می کند: بار دیگر جهان شاهد قدرتنمایی جهل و تحجر شده و در کمال ناباوری این بیدادگری با بیتفاوتی و یا چشمپوشی قدرتمندان و منادیان حقوق بشر، دموکراسی غربی، دموکراسی دینی و مدعیان بشردوستی همراه شده است.
در هنگامهی جنگافروزی طالبان تروریست، ملت افغانستان را در عسرت و خفقان فرو میغلتاند و آخرین بارقههای شور و امید و وجدان در میان بیدار دلان افغان به قربانگاه رانده میشود.
اعتمادسازی طالبان در سطح منطقه اما طالبان هرگز به تعهدات خود در جامعه بین المللی عمل نخواهد کرد زیرا این گروه افراطی تحت امر پاکستان و قطر بوده و هست. اما چشم مردم افغانستان به این بود «مسعودها» (شاه مسعود) که هستهی امید و نجات را در آن بنا نهاده بودند، اکنون در بیپناهی و مظلومیت به آخرین سنگر رویارویی روشنایی با تاریکی و تباهی بدل شده است.
این بار اما تفکر بنیادگرا در سکوت و با حمایت برخی قدرتمندان، بر تاریخ، حال و آیندهی یک ملت شوریده و در گامهای خونریز خود نه تنها به قتل هنرمند و غیر هنرمند همت بلند داشته، بلکه از انهدام سازهای هنرمندان نیز ابایی به خود راه نمیدهد.
جهانیان را به دیدن حقایق و وقایع افغانستان فرا میخوانیم و خواهان توجه و پشتیبانی از ملت رنجور این کشور هستیم و اعلام میکنیم که نابود کردن سازهای موسیقی، اعلان جنگ با فرهنگ، هنر، هنرمند و ستیز با انسانیت است. باور داریم که امروز باید بر علیه جنگ و نفرتپراکنی هم صدا شویم و اندیشههای واپسگرا را محکوم کنیم و تلاش کنیم تا جهان وادار به واکنش علیه ظلم و جنایت سیستماتیک علیه یک ملت شود.
ما به جهان نهیب میزنیم که ستیزهگری با فرهنگ و موسیقی، لکهی سیاهی بر روح انسان در تاریخ خواهد بود و به این وسیله با محکوم کردن اعمال طالبان در افغانستان، رفتارشان را معادل جنایت علیه بشریت و فرهنگ ستیزی نظاممند میدانیم و خواستار ورود جدی دولتها و افکار عمومی جهان و مواجهه با طالبان تروریست و افراطی هستیم.
همه شاهد بودیم که واکنش زیادی از سوی فعالان اجتماعی، هنرمندان و سیاستمداران کشورها که اعدام جنایتکارانه هنرمندان را نشان داد که طالبان به شریعت، قانون و هیچ چیز اعتقادی ندارد. بسیاری از اهل هنر و جامعه مدنی افغانستان و جهان خواسته شد که در مقابل این جنایت سکوت نکنند و نگذارند صدای هنر در کشور خاموش شود. این انتقاد توسط فریدالله ادیب آیین از جامعه جهانی است.
انتهای پیام/د