حجت الله اکبرآبادی
دل مان را خوش کرده بودیم که با حضور یک ورزشی در راس وزارت ورزش و جوانان ، جلوی فرصت سوزیها گرفته شده و قطار ورزش بر روی ریل اصلی قرار خواهد گرفت، اما دریغ و صد افسوس که همه این آمال و آرزوها تا اینجا سرابی بیش نبوده است.
شاید اگر امروز از جامعه ورزش راجع به حمید سجادی بپرسید، نظر اولیه اش را پس خواهد گرفت و از رییس جمهوری مصرانه نمی خواهد که پس از سالها بی توجهی، جامعه ورزشی را به مرادشان برساند .
کافی است یک نظرسنجی ساده در این زمینه برگزار شود تا به روشنی مشخص شود که این مدیر ورزشی نتوانسته است اطمینان خاطر و اعتماد ورزشی ها را به خود جلب کند.
این درست که هنوز مدیریت سجادی در ورزش یک ساله نیز نشده است ، اما سالی که نکوست از بهارش پیداست و وزیر ورزش دولت سیزدهم تا اینجای کار نتوانسته است اعتمادبرانگیز ظاهر شود.
چه در انتخاب هایش و چه در رویکرد تازه اش به حرکت توسعه ای ورزش که پنداری اصلا هیچ برنامه نو و تازه ای برای تحولات بنیادین و سازنده در عرصه ورزش ندارد.
این را از حیث سخنان دکتر سجادی در جمع روسای فدراسیون ها و مدیران ستادی ورزش می گویم که هر چه اظهارات او را بالا و پایین کردم ، نکته تازه ای را در آن ندیدم ، الا بیان کلیات که دوای درد ورزش نیست .
جدا از اینکه انتطار می رفت که دکتر سجادی با رویکرد و استراتژی نو و تازه ای ، مسیر توسعه و پویایی ورزش را ترسیم کند ، اما او تا اینجا بر مدار روزمرگی و حضور در برنامه های معمول و همیشگی اکتفا کرده است تا جامعه ورزش روز به روز از او ناامیدتر شود .
صرف نظر از اینکه مدیرانی بیرون از مجموعه ورزش به دکتر سجادی تحمیل شده اند تا او حتی قدرت یک نه گفتن ساده به سفارش ها و توصیه های بیرونی را نداشته باشد ، در نظر بگیرید که در موضوع انتخابات فدراسیون ها ، نحوه مدیریت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و در کل توسعه ورزش در دو بعد همگانی و قهرمانی ، "درب" بر همان پاشنه سابق می چرخد تا این نوع مدیریت دست به عصا و رضایت بخش برای حلقه مدیریتی بیرون از مجموعه وزارت ورزش ، از سجادی مدیری نیم بند به تصویر بکشد .
انتهای پیام/د
