سید مهدی فاطمی
استقلال صدرنشین با شش امتیاز فاصله از رقیب سنتی پا به میدانی می گذارد که در سوی دیگر آن قهرمان پنج سال اخیر ایران صف آرایی کرده است.گل محمدی امروز این فرصت را دارد که با شکست دادن آبی ها اختلاف امتیاز را به سه کاهش داده و چشم به لغزش احتمالی رقیب در بازی های آینده داشته باشد.
در مقابل مجیدی می تواند با پیروزی بر حریف ، سبقتی ۹ امتیازی از تعقیب کننده اصلی خود در جدول گرفته و آماده تاج گذاری در لیگ بیست و یکم شود.
اما نگران کننده ترین پیش بینی از شهرآورد ،رخ دادن همان اتفاق تقریبا همیشگی ست که در بازی رفت دو تیم هم شاهد آن بودیم.
ترس از شکست باعث شده تا مربیان مختلف نگاهی به شدت محافظه کارانه و محتاط به این مسابقه داشته باشند.
آنها خود را فدای زیبایی مهم‌ترین بازی ایران نمی کنند.شاید واهمه از عکس العمل هواداران باعث اتخاذ این شیوه در شهر آورد ها شده باشد اما در فوتبال به عنوان یک پدیده وارداتی که مشابه حرفه ای و فوق پیشرفته اش در کشور های مختلف جریان دارد باید الگو های شاخص و ممتاز را مورد توجه قرار داد.
بزرگترین رقابت باشگاهی در دنیای مستطیل سبز همان الکلاسیکوی معروف بین رئال مادرید و بارسوناست. حساسیت مسابقه این دو تیم دهها و صد ها برابر بیشتر از شهرآورد داخلی ماست اما کمتر شاهد آن بوده ایم که این حساسیت ها به کیفیت فنی تیم ها لطمه زده باشد.آنها از سوت آغاز تا پایان بازی برای برنده شدن می‌جنگند و در پایان هر نتیجه ای حتی شکست حاصل شود مورد اتهام ترسو بودن و‌محافظه کاری قرار نمی گیرند.
شهرآورد تهران حکم ویترین فوتبال باشگاهی ما را دارد.مسابقه ای که نه تنها در بین ایرانیان سراسر دنیا که نزد بسیاری از فوتبالدوستان خارجی هم طرفداران خاص خود را دارد.پس لازم و واجب است که هر دو تیم از همه توان و بضاعت شان برای هرچه زیبا تر و تماشاگر پسند تر شدن مسابقه بهره گرفته و شجاعت را جایگزین ترس از باخت کنند.
نود و دومین شهرآورد سرخآبی ها در آخرین پنج شنبه قرن معاصر انتظار یک برنده تمام عیار را می کشد.برنده دوئل فرهاد مجیدی و یحیی گل محمدی که مهر انقضا بر تساوی های پر شمار ، سرد و بی روح و کسل کننده دو تیم زده و پیروز به استقبال سال نو برود.
انتهای پیام/د
