پیام پروفسور حسن امین
همکلاسی ام سعید شریفان هم رفت
سربداران - دوست همکلاسی نازنین و شریف من استاد سعید شریفان هم دار دنیا را وداع گفت. ما در دبستان و دبیرستان با هم همکلاس بودیم.
آخرین بار در مرداد همین امسال به دیدن من آمد و من نسخه ای از شاهنامه ام را به او هدیه کردم. ظرف یک ساعتی که با هم نشستیم و هم را دیدیم ، خاطرات گذشته مان را مرور کردیم. شاد و سر حال به صحبت نشستیم. می گفت همکلاسی دیگرمان معین مقدس در بحنورد از همه همکلاسی ها دعوت کرده است که بعد از پنجاه و چند سال در باغ او در خراسان شمالی گرد هم آییم.
شریفان پدرش را که وکیل دادگستری بود، در دوره دبیرستان از دست داد. ولی خود همت کرد و پس از اتمام دبیرستان به دانشگاه رفت و دبیر ادبیات شد. به علاوه در سایه مطالعه و کتاب خوانی خود ادیبی قابل و فاضل شده بود و شعر هم می‌گفت؛ اما مکثر و مثل من پرگوی نبود. شعر هایی هم برای من گفته بود که چاپ شد.
درگذشت این چهره محبوب و خدوم فرهنگی را به خانواده شریف شریفان و همه دوستان و به جامعه فرهنگی خراسان تسلیت می گویم و همانند ابوالفضل بیهقی قلم در سوگ او میچرخانم و می گویم که ما نیز بر اثر او ( یعنی در پی او) خواهیم رفت. سعید شریفان سعید نام داشت و به حکم الاسماء تنزل من السماء مصداق این عبارت بود که عاش سعیدا و مات سعیدا
سید حسن امین
اول آبان ۱۳۹۹
شناسه یادداشت : 2242
تاریخ انتشار : 4 سال پیش
