با وجود شعارهای زیادی که در باب برابری زن و مرد باید پذیرفت که مردسالاری، در لایه‌ها و سطوح مختلف مدیریتی کشور آنقدر آشکار است که نیاز به هیچ‌گونه بحث یا توضیحی ندارد.
گاهی بانوان برای اینکه بتوانند خود را ثابت کنند، برای اینکه نشان دهند با مردان برابرند و برای اینکه نشان دهند می‌توانند خیلی موفق‌تر از یک مرد باشند؛ تلاش‌هایی می‌کنند و سختی هایی را به جان میخرند که شاید یک مرد هیچگاه آنها را تجربه نکند.
مرد سالاری مدیریتی بلای جان مدیریت بانوان سبزواری!
در شهرستان سبزوار نیز همچون سایر شهرهای کشور، مردسالاریِ مدیریتی را شاهد هستیم.
با حذف مرضیه کسرائی‌فر از تصدی اداره بهزیستی سبزوار و جایگزینی یک مرد، هیچ مدیر بانویی دیگر در سبزوار مشغول به خدمت نمی‌باشد؛ این درحالی است که همانطور که بالاتر گفته شد شعارهای متعددی در خصوص برابری جنسیتی همیشه به گوش می‌رسد.
شاید بگویید بانو کسرائی‌فر از سال ۱۳۹۳ منصب ریاست اداره بهزیستی را برعهده داشته و طولانی شدن دوره مدیریت ایشان، فرسودگی و روزمرگی را برای خود و اداره تحت مدیریتشان به همراه داشته است اما جالب است بدانید چه بسا مدیران مذکری در شهر سبزوار که کارنامه کاریشان سرشار از گفته‌هایی نه چندان خوب می‌باشد؛ مدیران مردی که بیش از سه دهه و حتی پس از پایان دوران خدمت که بازنشسته هم شده اند اما هنوز در این شهر مدیر هستند!!! آنچنان به صندلی مدیریت چنگ زده که گویا جز در صورت ارتقاء شغلی حاضر به ترک آن نیستند!
البته از حق نگذریم مردانی نیز در این شهرستان مشغول به خدمت هستند که در موفقیت‌ها و دلسوزی‌های کاری آنها جای هیچ شک و بحثی نیست.
عاملان این تعویض هر کس یا کسانی که بودند اکنون هدف پرداختن به آن نیست! سوالی که مطرح است این است که چرا یک مدیر که کارنامه موفقی هم داشته است باید جای خود را به فرد دیگری بدهد؟
تلخ است شنیدن این حرف که فلان مسئول پس از تلاش‌های ناموفق برای چند انتصاب، در نهایت زورش به یک بانو رسید!
از عمق جان امیدوارم این شنیده از بنیان کذب باشد چرا که صحت داشتن آن، علاوه بر غم‌انگیز بودن، مهر تاییدی بر تناقض میان شعار و عمل فرزندانِ انقلاب است.
انتهای پیام/و
